Ο ιός της ευλογιάς στα πουλιά
Η προσβολή από τον ιό της ευλογιάς παρατηρείται συνήθως στα καναρίνια που στεγάζονται υπαίθρια, στους νεαρούς παπαγάλους, και στα άγρια πουλιά. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι ευλογιάς. Ορισμένοι προσβάλλουν μόνο συγκεκριμένα είδη πουλιών και άλλοι προσβάλλουν διάφορα είδη. Παραδείγματος χάριν, η ευλογιά των καναρινιών προσβάλλει μόνο τα καναρίνια και τα πουλιά που μπορούν να διασταυρωθούν με τα καναρίνια.
Πώς μεταδίδεται η ευλογιά στα πουλιά;
Η ευλογιά μεταδίδεται με την κατάποση ή την εισπνοή του ιού. Επίσης, τον ιό μπορούν να μεταδώσουν τα κουνούπια, κάνοντας έτσι συνηθέστερη την έξαρση της ασθένειας στα πουλιά που στεγάζονται σε εξωτερικά κλουβιά ή εκτροφεία.
Ένας άλλος τρόπος μετάδοσης γίνεται με την είσοδο του ιού μέσω μιας προϋπάρχουσας ανοιχτής πληγής. Τέλος, τα εξαρτήματα και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για τη σίτιση των νεοσσών με το χέρι, μπορούν επίσης να μεταδώσουν τον ιό. Η περίοδος επώασής του είναι πέντε έως δέκα ημέρες.
Ποια είναι τα σημάδια μιας μόλυνσης από τον ιό της ευλογιάς;
Τα κλινικά συμπτώματα μπορεί να ποικίλουν, αλλά υπάρχουν τρεις γενικές μορφές της ασθένειας. Σε περιπτώσεις έξαρσης, μπορεί να εμφανιστούν περισσότερες από μια μορφές της ασθένειας.
Δερματική ευλογιά (Dry Pox)
Τα πουλιά που προσβάλλονται συνήθως είναι τα αρπακτικά και τα Ψιττακοειδή.
Συμπτώματα
Ανάπτυξη κονδύλων στα σημεία του σώματος του πουλιού χωρίς πτέρωμα, συμπεριλαμβανομένων των ποδιών, του ράμφους, και της περιοχής γύρω από τα μάτια. Οι κόνδυλοι εξελίσσονται σε φλύκταινες που σπάζουν κάνοντας αργότερα κρούστα και μπορεί να μολυνθούν στη συνέχεια από βακτηρίδια ή μύκητες. Στην περίπτωση που προσβληθούν τα μάτια, παρατηρούνται κοκκινισμένα βλέφαρα, ερεθισμός του κερατοειδούς χιτώνα, καταρράκτης και συρρίκνωση του ματιού. Μερικές πληγές μπορεί να είναι πολύ μεγάλες και παραμένουν μέχρι 6 εβδομάδες ή περισσότερο.
Διφθεροειδής ευλογιά (Wet Pox)
Πουλιά που προσβάλλονται συνήθως: Στρουθιόμορφα, Blue-fronted Amazons, Pionus Parrots
Συμπτώματα
Το πρώτο σημάδι της ασθένειας είναι συχνά η επιπεφυκίτιδα. Κατόπιν, η ανάπτυξη γκρίζων προς καφετιών πληγών στο εσωτερικό του στόματος, στη γλώσσα, που μπορεί να επεκταθούν μέχρι τον οισοφάγο. Το πουλί είναι πιθανόν να δυσκολεύεται να φάει και να πιει. Πληγές μπορούν να εμφανιστούν και γύρω από τα μάτια, προκαλώντας μερικές φορές σοβαρά έλκη στον κερατοειδή και μόνιμη βλάβη στα στο μάτι.
Σηψαιμική ευλογιά
Πουλιά που προσβάλλονται συνήθως: Καναρίνια, Σπίνοι
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως ξαφνικά και προσβάλλουν πολλά συστήματα του οργανισμού. Το πουλί μπορεί να παρουσιάσει πολλά συμπτώματα της ασθένειας συμπεριλαμβανομένων του ανορθωμένου πτερώματος, απώλειας όρεξης, και λήθαργο. Αναπτύσσουν πνευμονία, με αποτέλεσμα την κυάνωση και πολλά πεθαίνουν μέσα σε 2 έως 3 ημέρες.
Πώς διαγιγνώσκεται η μόλυνση από ευλογιά;
Η διάγνωση της μόλυνσης γίνεται συχνά με μικροσκοπική εξέταση των κυττάρων που λαμβάνονται με στικ από την πληγή και την τοποθέτηση του υλικού στη διαφάνεια του μικροσκοπίου απλώνοντάς το πάνω σε αυτήν. Διάγνωση της ασθένειας μπορεί επίσης να γίνει με βιοψία και απομόνωση του ιού από τους προσβληθέντες ιστούς.
Πώς θεραπεύεται η ευλογιά;
Δεν υπάρχει κανένα φάρμακο που να σκοτώνει τον ιό, έτσι η θεραπεία περιορίζεται στην υποστηρικτική αγωγή για να βοηθήσει το πουλί να αναρρώσει.
Η βιταμίνη Α μπορεί να χορηγηθεί στους παπαγάλους για να βελτιώσει την υγεία του δέρματος και την επούλωση των πληγών του στόματος και του οισοφάγου. Μπορούν ακόμη να χρησιμοποιηθούν αντιβιοτικά και αντιμυκητισιακά για να προλάβουν ή να θεραπεύσουν δευτεροβάθμιες μολύνσεις.
Σε μερικά πουλιά που δεν μπορούν να φάνε, η σίτιση με σωλήνα είναι απαραίτητη. Οι κρούστες γύρω από τα μάτια μπορούν να μαλακώσουν με κομπρέσες με νερό και σαμπουάν μωρών. ΜΗΝ προσπαθήστε να αφαιρέσετε τις κρούστες. Οι οφθαλμικές αλοιφές μπορούν να χρησιμοποιηθούν εάν επηρεαστούν τα μάτια.
Πώς μπορεί να προληφθεί η μόλυνση από ευλογιά;
Για τον έλεγχο της εκδήλωσης ευλογιάς
- Αποτρέψτε την έκθεση των πουλιών στα κουνούπια με τη χρήση σήτας.
- Χρησιμοποιήστε το εμβόλιο κατά της ευλογιάς που διατίθεται για συγκεκριμένα είδη, π.χ., περιστέρια, καναρίνια, ή ψιττακοειδή, για να εμβολιάσετε τα υγιή πουλιά.
- Απομονώστε τα προσβεβλημένα πουλιά από τα υπόλοιπα. Πάντα να ταΐζετε και να περιποιείστε πρώτα τα υγιή πουλιά και μετά να φροντίζετε τα άρρωστα. Να πλένετε πολύ καλά τα χέρια σας μετά από την περιποίηση των άρρωστων πουλιών.
- Να χρησιμοποιείται ξεχωριστό εξοπλισμό για το τάισμα με το χέρι σε κάθε πουλί. Καθαρίστε και απολυμάνετε τα σκεύη τροφής και νερού και οποιαδήποτε αντικείμενα ή υλικά χρησιμοποιήθηκαν για το τάισμα με το χέρι, καθώς επίσης και οποιοδήποτε εξοπλισμό έχει έρθει σε επαφή με τις στοματικές εκκρίσεις των πουλιών. Τα κατάλληλα απολυμαντικά περιέχουν 1% υδροξείδιο του καλίου (KOH), 2% υδροξείδιο του νατρίου (NaOH), και 5% φαινόλη.
- Προστατεύστε τα πουλιά από πληγές, διότι ο ιός της ευλογιάς μπορεί να εισέλθει στο σώμα μέσω ενός ανοίγματος του δέρματος ή μιας ανοικτής πληγής.
Πηγές : Drs. Foster & Smith and https://petbirds.gr/threads/17710/
Τα Ακάρεα των Καναρινιών
- Κόκκινη ψείρα : Dermanyssus gallinae
- Ακάρεα των πτερών και του σώματος : Analgoidea, Pterolichoidea και Freyanoidea.
- Ακάρεα των ποδιών και του ράμφους : knemidocoptes jamaensis-pilae
- Ακάρεα της τραχείας και των αεροσσάκων: sternostoma traheocolum
Οι τέσσερεις αυτές κατηγορίες ακάρεων είναι οι συχνοί επισκέπτες των καναρινιών μας. Δεν θα έλεγε κανείς ότι αποτελούν κάποιον άμεσο και φοβερό κύνδινο για την ζωή τους. Παρ’ όλα αυτά όμως, αν δεν γίνουν γρήγορα αντιληπτά μπορούν να δημιουργήσουν πάρα πολλά προβλήματα.
1) Η Κόκκινη ψείρα: Είναι το πιο επικίνδυνο όλων. Κρύβεται την ημέρα στα κλουβιά η και γύρο από αυτά σε οποιαδήποτε σχισμή. Επιτίθεται το βράδυ, συνήθως στους νεοσσούς που υπάρχουν στις φωλιές κατά την αναπαραγωγική περίοδο, πίνοντας το αίμα. Σ’ αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες η αφαίμαξη μπορεί να επιφέρει ακόμα και τον θάνατο. Ταυτόχρονα, είναι δυνατόν να είναι φορέας μολυσματικών ασθενειών και να ευθύνεται για την μετάδοση κάποιων ιών.Μπορεί να μείνει στην ζωή χωρίς τροφή, ακόμα και πέραν των έξη μηνών. Έτσι αν δεν καταπολεμηθεί ριζικά, επανέρχεται από το …πουθενά. Αντιμετώπιση. Ο καλύτερος τρόπος είναι να αντιμετωπιστούν όσο είναι μικρός ο αριθμός τους. Έτσι η έγκαιρη γνώση της ύπαρξής τους στον χώρο είναι βασικός παράγων. Καλόν είναι περιοδικά, να τοποθετούμε τα βράδια ένα λευκό, σχετικά υγρό, πανί πάνω από τα κλουβιά ή να τοποθετούμε καλά διπλωμένες λευκές χαρτοπετσέτες κοντά σε πατήθρες. Αν υπάρχει το «βαμπίρ» στον χώρο, θα το βρούμε αργά το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί, σαν μαυροκόκκινα στίγματα, να κάνει την εμφάνισή του στις…παγίδες μας. Αντιμετώπιση με ημίμετρα δεν υπάρχει. Χρειάζεται άμεση καταπολέμηση με ισχυρά παρασιτοκτόνα και γενική καθαριότητα και ψέκασμα, που να περιλαμβάνει τα κλουβιά τα σκεύη και τον χώρο. Απαραίτητη η εφαρμογή frontline σε όλα τα πουλιά, ώστε να εξοντώνονται (να δηλητηριάζονται) όλες οι ψείρες που τα επισκέπτονται. Πρόληψη. Μια προγραμματισμένη γενική καθαριότητα κάθε 4 μήνες με ταυτόχρονη απολύμανση σκευών και κλουβιών αλλά και ψέκασμα του χώρου με ισχυρό ακαρεοκτόνο σπρέι είναι ίσως η μόνη δυνατότητα πρόληψης της επέλασής τους. Αυτό θα μπορούσε να γίνεται α) μετά την πτερόρροια ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ-ΟΚΤΩΒΡΙΟ β) λίγο πριν την έναρξη της αναπαραγωγικής διαδικασίας ΓΕΝΑΡΙ-ΦΛΕΒΑΡΙ και γ) στο τέλος της αναπαραγωγής ΜΑΙΟ-ΙΟΥΝΙΟ. Οπωσδήποτε ένα ελαφρύ εντομοκτόνο θα μπορούσε να έχει μια χρήσιμη και έστω, απωθητική δράση όλο τον χρόνο.
- Ακάρεα των πτερών. Πάρα πολλά τα είδη που ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Τα συνηθέστερα ταξινομούνται ανάμεσα σε τρείς… υπεροικογένειες, Analgoidea, Pterolichoidea και Freyanoidea. Ζουν συνήθως μόνιμα επάνω στα καλάμια ή τα γένια των πτερών και τρέφονται με την κυτταρίνη τους. Μπορούν να καταπολεμηθούν με εντομοκτόνα και παρασιτοκτόνα σπρέι, αλλά και σκόνες. Χρειάζεται ή άμεση επαφή τους με τα σκευάσματα, για την θανάτωσή τους. Η μεγαλύτερη ενόχληση είναι ότι δημιουργούν εμφανή προβλήματα στην ποιότητα του πτερώματος. Η ακαταστασία των φτερών αλλά και το σπάσιμο πολλών εξ αυτών , είναι παράγοντες πολύ ενοχλητικοί για τα πουλιά. Το άγχος από την αδυναμία περιποίησης του πτερώματος τα οδηγεί, σε συνεχή αφαίρεση τους, πολλές φορές, ακόμα και μετά την καταπολέμηση των ακάρεων. Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά στο πτέρωμα, καθ’ όλη την διάρκεια του έτους. Κάποια άλλα είδη αυτών των ακάρεων, κατοικούν στο δέρμα των πουλιών και δημιουργούν ιδιαίτερες ενοχλήσεις και κνησμό. Η παρουσία τους εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα δίνει την εντύπωση ,μιας γενικής δερματοπάθειας που εμφανίζεται σαν ξηροδερμία και χρόνια πτερόρροια.
- Ακάρεα των ποδιών:. Αυτά τα παράσιτα ζούν κάτω από τις κεράτινες πλάκες των ποδιών. Η ύπαρξή τους εκεί, γίνεται αντιληπτή από την ανύψωση των πλακών, από τις μικρές οπές που κάνουν για να περάσουν κάτω από αυτές αλλά και από την λευκή άσπρη «σκόνη» που δημιουργείται στα πόδια από την διατροφή τους και τα περιττώματα τους. Κάποιες φορές(σε προχωρημένες περιπτώσεις) η επικόλληση των περιττωμάτων τους στα πέλματα, τα παραμορφώνει εντελώς, με αποτέλεσμα την πλήρη αδυναμία στήριξης των πουλιών. Η περιποίηση των ποδιών με Βαζελίνη ή με σκευάσματα σαν το Epithol και το Pomada δίνει σε λίγες μέρες την λύση. Η εξαφάνισή τους μετά την χρήση αυτών των σκευασμάτων , οφείλεται βασικά , στην θανάτωσή τους από ασφυξία όταν κλείνουν οι οπές αερισμού τους. Τα ακάρεα του ράμφους είναι εξ’ ίσου ενοχλητικά. Εγκαθίστανται συνήθως, στην βάση της μύτης ,εκεί που αρχίζει το πτερωτό τμήμα της κεφαλής. Προκαλούν έντονο κνησμό με αποτέλεσμα την συνεχή προσπάθεια των πουλιών να απαλλαγούν από αυτά κτυπώντας και τρίβοντας το ράμφος στις πατήθρες. Αν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα(με τον ίδιο τρόπο) οδηγούν το πουλί σε μια ασταμάτητη διαδικασία τριψίματος της μύτης με αποτέλεσμα την απογύμνωση από το πτέρωμα και την δημιουργία εστιών για εύκολη μόλυνση στα σημεία, από μύκητες και βακτήρια.
4.Τα ακάρεα της τραχείας : είναι ένα είδος παρασίτων που ζει στην ομώνυμη περιοχή και δημιουργεί έντονα αναπνευστικά προβλήματα. Ένα καναρίνι που έχει προσβληθεί από αυτού του είδους τα ακάρεα θα έχει συνεχώς ανοικτό το ράμφος του, θα δημιουργεί τον χαρακτηριστικό ήχο ενός σπόρου που σπάει (τσικ-τσικ), θα κάνει προσπάθειες να «φτερνιστεί» και να αποβάλει τα παράσιτα, πιθανόν να παρουσιάσει αφωνία και γενικότερα θα έχει μια ανήσυχη συμπεριφορά. Πρέπει και εδώ να δράσουμε όσο γίνεται γρηγορότερα, για να μην περάσουν τα παράσιτα στο ανώτερο αναπνευστικό και στους αερόσακους όπου θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις για μόνιμη βλάβη. Η Ιβερμεκτίνη σε αραίωση 1% , σε σκευάσματα όπως το ivomec και το pulmosan είναι μια από τις λύσεις.
Πηγές : http://canaries.gr/– http://www.birdnest.gr/content.php