ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΚΑΝΑΡΙΝΙΩΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ
Menu

Γενικά για τα Raza Española

Το καναρίνι Raza Española, δημιουργήθηκε από τους ιδρυτές της Ένωσης Καναρινoκουλτούρας της Βαρκελώνης το 1931, με το όνομα Canario De Pais (καναρίνι της χώρας) έχοντας δημιουργήσει το είδος σε δύο φάσεις. Μια πρώτη φάση μέχρι τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία, χρησιμοποιώντας ως βάση το καναρίνι του Vic (παλιό καναρίνι Vigata) και μια δεύτερη φάση μετά τον εμφύλιο πόλεμο, όπου για να διατηρήσουν τα λίγα υπάρχοντα πουλιά, επέστρεψαν στην αναπαραγωγή με αιμομιξίες και διασταυρώσεις με το αρχέγονο καναρίνι (Serinus Canarius). Παρουσιάστηκε και εκτέθηκε στο 4ο Εθνικό Συνέδριο Ορνιθοκουλτούρας που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη στις 8 Νοεμβρίου του 1948, με τα αντίστοιχα πρότυπα και το φύλλο βαθμολογίας και του απονεμήθηκε επίσημα το όνομα Raza Española. Στο 4ο Συνέδριο του CIC που έλαβε χώρα στη Βαρκελώνη το Φεβρουάριο του 1956 η Συνέλευση ενέκρινε την επίσημη αναγνώριση του και την διεθνή έκταση του και όταν πολύ αργότερα δημιουργήθηκε η COM ( από την ένωση του CIC με την ΑΟΙ) που επικυρώθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1961, το περιελάμβανε στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και συγκεκριμένα στη σελίδα 35 των κανονισμών της COM με το όνομα Raza Espanola και τον υπότιτλο «καναρίνι χρώματος σε μινιατούρα».

Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της COM που έγινε στις Βρυξέλλες το 1962, βγήκαν πρωταθλητές στο μονό και στο ομαδικό τα πουλιά που παρουσιάστηκαν από τον κ. Don Juan Calaf.
Πολύ αργότερα, το 1971, από διοικητικό λάθος και πιθανό μπέρδεμα με το προσφάτως γνωστό καναρίνι φωνής «Timbrado Español” , διαγράφηκε από το κανονισμό της COM και εξαφανίστηκε από διεθνής ράτσα, μέχρι το 1976 όπου με την ευκαιρία του 24ου παγκόσμιου πρωταθλήματος που έγινε στην Βαλένθια της Ισπανίας, όπου δεν μπόρεσαν να εγγραφούν τα πτηνά για παρουσίαση επειδή δεν αναγνωριζόταν η συγκεκριμένη ράτσα ως διεθνής. Από εκείνη την στιγμή, μια ομάδα ανθρώπων με πρωτοστάτη τον Don Juan Luis Marti Saiz, ιδρυτές του “Club Raza Espanola”, μάζεψαν όλα τα έγγραφα που ήταν απαραίτητα για την αναγνώριση της ράτσας τα οποία είχαν συνταχθεί το 1956, καθόρισαν τα νέα στάνταρ και δημιούργησαν την καρτέλα βαθμολογίας και έτσι λοιπόν αναγνωρίστηκε το σφάλμα που είχε γίνει από την COM.

Η ράτσα επέστρεψε στους κανονισμούς την ίδια χρονιά και συμμετείχε στο 25ο παγκόσμιο πρωτάθλημα που έγινε στην Γένοβα της Ιταλίας το 1977. Σύμφωνα με καταγεγραμμένα δεδομένα, φαίνεται ότι στις αρχές το μέγεθος είχε καθιερωθεί στα 11 εκατοστά ενώ στην πραγματικότητα το βρίσκουμε σταθερό στα 11,5 εκατοστά. Όλα τα χρώματα είναι αποδεκτά εκτός από τον κόκκινο παράγοντα για να διατηρηθεί η καθαρότητα της ράτσας, ωστόσο κατά καιρούς, σε διαγωνισμούς που έχουν διοργανωθεί επιτρεπόταν καναρίνια με τον κόκκινο παράγοντα.

Κανόνες ζευγαρώματος

Κάποιοι κανόνες σχετικά με το ζευγάρωμα και την αναπαραγωγή του Raza Española.

1. Ζευγαρώνουμε πάντα μικρά με μικρά σε μέγεθος καναρίνια, είναι νόμος της γενετικής.
2. Τα θηλυκά φυσιολογικά είναι πιο μικρά από τα αρσενικά.
3. Ζευγαρώνουμε έντονα με χιονέ καναρίνια.
4. Αποφεύγουμε τα χιονέ με χιονέ ζευγάρια γιατί δημιουργούν απογόνους με πολλές κύστες.
5. Το ζευγάρωμα έντονο με έντονο πολλαπλασιάζει τα ελαττώματα, μακραίνει τα πόδια και παρουσιάζει κενά σημεία στο φτέρωμα.
6. Όταν χρησιμοποιείτε την αιμομιξία συμβουλευτείτε τους πίνακες του FELCH, για να έχετε θετικά αποτελέσματα.
7. Η διασταύρωση με το αρχέγονο καναρίνι δεν παράγει υβρίδια και δίνει ως απόγονους κοινά καναρίνια.
8. Για να πάρουμε πουλιά μακρόστενα και λεπτά πρέπει οι γονείς να έχουν στενούς ώμους. Για να δούμε τους ώμους του πουλιού το κοιτάμε από το πίσω μέρος.
9. Για να μετρήσουμε το μέγεθος του πουλιού:

      Α) Στο περίπου, μετρήστε τα εκατοστά με βάση τα κάγκελα του κλουβιού, υπολογίζοντας από το πάνω όριο του κεφαλιού μέχρι το τέλος της ουράς και έπειτα πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των κάγκελων που μετρήσαμε με το κενό που υπάρχει ανάμεσα σε δύο κάγκελα.
     Β) Πάρτε το πουλί στο αριστερό σας χέρι, με το κεφάλι και τα πόδια προς τα κάτω και με το δεξί σας χέρι μετρήστε με μια μεζούρα ή ένα μέτρο τα εκατοστά από το κεφάλι μέχρι το τέλος της ουράς.

10. Τα φτερά πρέπει να παραμένουν κοντά στο σώμα, χωρίς να σταυρώνουν. Όταν τα φτερά του πουλιού σταυρώνουν σημαίνει πως έχει φαρδύς ώμους.

11. Ο ταρσός του πουλιού, όταν είναι πολύ κοντά και διατηρεί τη στάση των 45ο, δίνουν στο πουλί την αίσθηση ότι είναι πιο χοντρό και έτσι έχει μικρότερο μέγεθος ποδιού.

Μερικά συχνά ελαττώματα της ράτσας αυτής όπως περιγράφονται στην εικόνα:

1. Μέγεθος μεγαλύτερο των 11,5 εκατοστών
2. Φαρδύ στήθος
3. Πλακουτσωτό κεφάλι
4. Κοντός λαιμός
5. Μεγάλη πλάτη
6. Μεγάλη μύτη
7. Φτερά όχι κολλημένα πάνω στο σώμα
8. Διασταύρωση φτερών πτήσης
9. Φαρδιά ουρά
10. Μακριά ουρά
11. Κοντή ουρά
12. Σπασμένη ουρά
13. Μακριά δάχτυλα, λίγο λυγισμένα πόδια, γυμνοί μηροί, μακριά καλάμια
14. Ίσιο τελείωμα ουράς
15. Πτέρωμα όχι κολλημένο πάνω στο σώμα
16. Κλίση σώματος διαφορετική των 45 μοιρών