Το καναρίνι Raza Española, δημιουργήθηκε από τους ιδρυτές της Ένωσης Καναρινoκουλτούρας της Βαρκελώνης το 1931, με το όνομα Canario De Pais (καναρίνι της χώρας) έχοντας δημιουργήσει το είδος σε δύο φάσεις. Μια πρώτη φάση μέχρι τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία, χρησιμοποιώντας ως βάση το καναρίνι του Vic (παλιό καναρίνι Vigata) και μια δεύτερη φάση μετά τον εμφύλιο πόλεμο, όπου για να διατηρήσουν τα λίγα υπάρχοντα πουλιά, επέστρεψαν στην αναπαραγωγή με αιμομιξίες και διασταυρώσεις με το αρχέγονο καναρίνι (Serinus Canarius). Παρουσιάστηκε και εκτέθηκε στο 4ο Εθνικό Συνέδριο Ορνιθοκουλτούρας που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη στις 8 Νοεμβρίου του 1948, με τα αντίστοιχα πρότυπα και το φύλλο βαθμολογίας και του απονεμήθηκε επίσημα το όνομα Raza Española. Στο 4ο Συνέδριο του CIC που έλαβε χώρα στη Βαρκελώνη το Φεβρουάριο του 1956 η Συνέλευση ενέκρινε την επίσημη αναγνώριση του και την διεθνή έκταση του και όταν πολύ αργότερα δημιουργήθηκε η COM ( από την ένωση του CIC με την ΑΟΙ) που επικυρώθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1961, το περιελάμβανε στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και συγκεκριμένα στη σελίδα 35 των κανονισμών της COM με το όνομα Raza Espanola και τον υπότιτλο «καναρίνι χρώματος σε μινιατούρα».

Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της COM που έγινε στις Βρυξέλλες το 1962, βγήκαν πρωταθλητές στο μονό και στο ομαδικό τα πουλιά που παρουσιάστηκαν από τον κ. Don Juan Calaf.
Πολύ αργότερα, το 1971, από διοικητικό λάθος και πιθανό μπέρδεμα με το προσφάτως γνωστό καναρίνι φωνής «Timbrado Español” , διαγράφηκε από το κανονισμό της COM και εξαφανίστηκε από διεθνής ράτσα, μέχρι το 1976 όπου με την ευκαιρία του 24ου παγκόσμιου πρωταθλήματος που έγινε στην Βαλένθια της Ισπανίας, όπου δεν μπόρεσαν να εγγραφούν τα πτηνά για παρουσίαση επειδή δεν αναγνωριζόταν η συγκεκριμένη ράτσα ως διεθνής. Από εκείνη την στιγμή, μια ομάδα ανθρώπων με πρωτοστάτη τον Don Juan Luis Marti Saiz, ιδρυτές του “Club Raza Espanola”, μάζεψαν όλα τα έγγραφα που ήταν απαραίτητα για την αναγνώριση της ράτσας τα οποία είχαν συνταχθεί το 1956, καθόρισαν τα νέα στάνταρ και δημιούργησαν την καρτέλα βαθμολογίας και έτσι λοιπόν αναγνωρίστηκε το σφάλμα που είχε γίνει από την COM.

Η ράτσα επέστρεψε στους κανονισμούς την ίδια χρονιά και συμμετείχε στο 25ο παγκόσμιο πρωτάθλημα που έγινε στην Γένοβα της Ιταλίας το 1977. Σύμφωνα με καταγεγραμμένα δεδομένα, φαίνεται ότι στις αρχές το μέγεθος είχε καθιερωθεί στα 11 εκατοστά ενώ στην πραγματικότητα το βρίσκουμε σταθερό στα 11,5 εκατοστά. Όλα τα χρώματα είναι αποδεκτά εκτός από τον κόκκινο παράγοντα για να διατηρηθεί η καθαρότητα της ράτσας, ωστόσο κατά καιρούς, σε διαγωνισμούς που έχουν διοργανωθεί επιτρεπόταν καναρίνια με τον κόκκινο παράγοντα.